دوازده طلوع مانده به عاشقی

       قدم قدم به سایه سار نگاهت نزدیک می شوم. 

       پرچم های به اهتزاز درآمده بر شانه زائرانت هویتشان را فریاد می زند(یا حسین) .

       عجیب دلنوازی می کنی با جوانانی که از جنس بلورند. با دخترکانی که با سربندهای (یا زینب)

       در سینه کش جاده دست در دست مادر، آرام و با صلابت حرکت می کنند. و مادربزرگی که دانه های

       اسفند را روی آتش می ریزد و تمامیت عشق را به آنان هدیه می دهد.                      (فانوس)